Mevsimin en yağmurlu gününde, öğle vakti özlenen tantuniye sıkılmıştı limon. Gündüz boş oluyormuş Emine Ana, zaten dışarıda da oturulmaz ya içeride kurumak iskemlelere yayılmak uygun geldi...
Dürümler yendi ama yağmur dinmedi bir türlü. Çok uzağa gitmek olmazdı; Leman Kültür sığınak oldu ıslaklara.
Isınmak için sıcaklarla başladık ama soğuklara geçiş çok sürmedi kapalı mekanda gizliden gizliye tüttürülebilen üst katta...
Limon çekirdeği zaten kahve içerken göze takılmıştı... Yağmurdan, sudan, ıslaklıktan olacak hissetmedim saçlarımın (ön tarafta olduğu için tespit pek zor değildi zaten) arasındaki limon çekirdeğini. Montumun cebine attım çekirdeği, tantuniden Leman'dan anı kalsın diye.
Görüşmek güzeldi, korkmadan, endişelenmeden...
Bir Limon Çekirdeği
1 yorum:
Cok sevdim ben o cekirdegi! Cekirdektir herseyin ozu!
Gorusmek guzeldi, yagmura ragmen! Korkmadim, endiselenmedim ama huzunlendim!
Yorum Gönder