Samanyolu TV

Geçen hafta kanallar arası zap ederken bu dindar, mutaassıp izleyicinin kanalında şöyle bir hikayeyi izledim (bunlar hakikaten insanlar ders çıkarsın böyle hatalara düşmesin diye hazırlanan programlar bu arada);

Genş kızın anası yakınlarda vefat etmiştir ve bunun etkisinden kurtulamamıştır, gündüz gözüyle anasının ak hayalini görüp onunla konuşmaktadı falan... Kız tabi bu garip ruh hali içerisinde çokserseri "cafe" işleticisi ile meyva suyu, çay içmekte, kısacası çok fena günahlara yelken açmaktadır.
Tek amacı kadınların ırzına geçmek olan bu işletici birgün cafede meyva suyu masasında kızla buluşur, ama "başı ağrımaktadır", kız meyva suyu isteyince "al benimkini iç" der.
Kız içer...
Tabii baş dönmesi fenalaşma derken eleman hatunu cafeden dışarı çıkarır, artık art niyetli karakter hatuna bi güzel yağlayacaktır. Tren yollarından falan yürürler baya, hatun bi ara "yapma, ne olur, yalvarırım" falan deyince elemanın cevabı tokat gibi yapışır
-"gezip tozarken iyiydi ama, hadi yürü bakalım"
kız iyice taakatten düşmüştür, o an birden ak anası belirir, "kızım it onu" der, arkadan tren yaklaşmaktadır, "it onu kızım var gücünle it", hatun herifi iter, herif tren üzerinden geçince ikiye bölünür. Kız kurtulur, ooohh be, adam ikiye bölündü kız kurtuldu.
Yıllar geçer, tam tamına 7 yıl, hatun babası ve kızıyla dondurma almaktadır. Küçük kız arkadan dilenen adama takılır kalır, üzülür haline, "anne, bu dilenciye yardım edelim der"
anne yerde bacaksız dilenen adamın yüzünü görür görmez hınçla,
"bırak kızım onu, onun yardıma değil Allah'tan af dilemeye ihtiyacı var" der.
Yani bu mutaassıp kanal izleyicisi seneler önce işlemediği-işleyemediği bir suçtan ikiye bölünen ve ömrünü dilenerek geçiren bu adamı tam 7 yıl sonra da affedememektedir.
"İşte din budur" dedirten humanizmin son vagonuna uzaktan bakan anlayış. Alkışlar nefret için geliyor. SiTV'ye teşekkürler, nerede durduklarını daha bir belli ettiler.